17 października 2017

DESKI TARASOWE Z KOMPOZYTU – RÓŻNICE MIĘDZY PCV A HDPE

O deskach kompozytowych mówimy ogólnie jako o jakościowym, trwałym i bezpiecznym produkcie, jednak z pewnością nie wszystkie z nich będą sobie równe. Wiele zależy przecież od producenta, stosowanych przez niego materiałów i technologii produkcji. Najlepiej dostrzegalne różnice widoczne są między dobrej jakości i polecanym PVC a dużo gorszym, ale powszechnie spotykanym na rynku HDPE. Czym dokładnie różnią się te materiały i dlaczego nie należy ulegać pozornemu urokowi HDPE?

Co to jest HDPE?

O budowie desek tarasowych z PVC pisaliśmy już w artykule Czym jest deska kompozytowa?, dlatego tym razem skupimy się na charakterystyce kompozytów na bazie PP i HDPE. PP to polipropylen, PE to polietylen. Człon HD oznacza podwyższoną gęstość tego materiału (high density). Gęstość PP wynosi 0,9 g/cm3, natomiast HDPE od 0,94 do 0,96 g/cm3. Materiały te – w celu obniżenia kosztów produkcji – zwykle wypełniane są drewnem w aż 80 procentach. Deski z PP i HDPE produkowane są najczęściej w Chinach.

Różnice między PVC a HDPE

Zalety PVC

– deski z polichlorku winylu są wysoce odporne na wpływ czynników zewnętrznych: w bardzo małym stopniu nasiąkają wilgocią, nie poddają się działaniu promieni UV, nie kruszeją,

– dzięki szkleniu, któremu poddawane są na etapie produkcji, są odporne na niskie temperatury; mają wysoką temperaturę mięknięcia, tzn. nie miękną łatwo i tym samym nie deformują się pod wpływem słońca,

– odznaczają się znikomą palnością, większość wyrobów posiada klasę B oznaczającą „niezapalne,

– ścierają się w minimalnym stopniu, co zwłaszcza przy deskach o szczotkowanych powierzchniach daje pewność niezmiennego piękna i właściwości antypoślizgowych przez wiele lat od montażu,

– nie ma żadnych przeciwwskazań do recyklingu desek kompozytowych na taras,

– producenci tych desek objęci są przepisami i regulacjami europejskimi – kupując deski wyprodukowane na terenie UE mamy gwarancję ich bezpieczeństwa dla zdrowia.

Wady HDPE

– źle radzą sobie w niskich temperaturach – ich kruchość zwiększa się już przy 10 st. C, a taka i niższe temperatury panują w polskim klimacie przez wiele dni w roku!,

– nie najlepiej działa na nie także słońce – pod wpływem wyższej temperatury stają się nadmiernie elastyczne. To konsekwencja zbyt dużego udziału drewna w składzie desek,

– łatwo tracą kolor pod wpływem promieni UV,

– ze względu na palność zaliczane są co najwyżej do klasy C, czyli są zdecydowanie bardziej łatwopalne,

– są nieodporne na uszkodzenia mechaniczne, łatwo ulegają zarysowaniom,

– zawierają substancje toksyczne – aby ograniczyć koszty, producenci stosują tańsze stabilizatory na bazie ołowiu oraz cyny; tym samym deski w trakcie montażu i eksploatacji uwalniają związki szkodliwe dla zdrowia,

– w związku z powyższym deski z HDPE nie spełniają europejskich norm i nie mają stosownych atestów bezpieczeństwa. Często też trudno uzyskać zwrot lub wymianę towaru na drodze reklamacji. Gwarancji udziela jedynie importer, nie producent, co w praktyce jest zwykle równoznaczne… z brakiem jakiejkolwiek gwarancji.